DBGC MO17-1 boekt riante overwinning in waterkoud Bergen op Zoom

Soms heb je als coach van die wedstrijden dat je weer eens heel goed begrijpt waarvoor je het allemaal doet. Deze middag was er zo’n wedstrijd.

Na de ruime overwinning van vorige week is de ziekenboeg helaas aardig volgelopen deze week. Naast de al langer geblesseerde Tamara (wel op de weg terug!) en Indy Zuijdijk zijn nu ook Julia en Jesca langere tijd uitgeschakeld. Gelukkig zijn Isa de Koning en Lynn van Huizen bereid na een pittige wedstrijd in Roosendaal met hun eigen team, nog een extra match in Bergen op Zoom te spelen.

Vanuit Oude Tonge wordt om half 2 vertrokken. Nou ja iets later, want onze keepster zit nog bij de kapper. Onze keepster staat nu eenmaal graag keurig verzorgd op het veld.

Eenmaal aangekomen in het waterkoude Bergen op Zoom nemen we alle tijd voor een goede warming up. Gelukkig zijn we vroeg want de scheids wil 10 minuten eerder beginnen.

Na de aftrap blijkt al snel dat hier wat te halen valt. We winnen de directe duels, spelen fraaie combinaties en staan al snel meerdere malen in de zestien van MOC’17.

Het duurt tot minuut 8 voor we de eerste goal maken. Wie anders dan onze goalgetter Jadyn maakt de eerste treffer. Na een geweldige steekpass van Ayla, die een fenomenale eerste helft speelde, blijft Jadyn uiterst koel en maakt de 1-0. Niet veel later haalt Jadyn op de rand van de zestien opnieuw verwoestend uit, een heerlijke droge knal met de wreef, maar de keeper kan de bal ternauwernood redden. We blijven aanval op aanval stapelen. Indy flitst over rechts, Mirte krijgt veel ruimte op links. De middenvelders met Joni op rechts en Noa op links blijven de aanval voeden. Merel speelt centraal, vanwege het wegvallen van Jesca. Geen makkelijke klus dat over te nemen, maar Merel doet het met verve. Steeds vaker rustig aan de bal, maar vooral overal ballen veroveren, messcherpe tackles inzetten en de medespeelsters positief coachen. Indrukwekkend welke progressie deze dame in anderhalf jaar heeft gemaakt. En die grootse vorm werd beloond. Schoot Merel eerst nog net naast met rechts, in de 17e minuut is het toch echt raak. De eerste treffer van Merel is een schot van ver. Hard en onhoudbaar. 0-2.

We blijven uitstekend voetballen. Met Lynn voor Noa en Isa voor Joni blijft het tempo hoog. Je zou niet zeggen dat deze dames al een wedstrijd achter de rug hebben. Lynn een kop kleiner dan de rest zet brutaal de ene na de andere tegenstander te kakken. Isa is al even doortastend, geeft geen bal weg en voetbalt mee alsof ze dat al jaren doet. Ook Isa wordt beloond. Met een vlammend schot vanaf een meter of 10, schiet ze de bal in de bovenhoek, binnenkant paal, binnen. 0-3.

En ja, MOC komt ook wel aan onze kant, maar met Anna als altijd ijzersterk in de duels en altijd op de goede plaats en Lotte die op links haar tegenstander in de spreekwoordelijke achterzak heeft, geven we niks weg. Demi maakt het nog bonter, Die speelt haar tegenstander dusdanig uit de wedstrijd, dat die in de rust in tranen uitbarst. Het is ook geen pretje tegenover Demi te staan. Bikkelhard in de duels. En denk je haar een keer voorbij te zijn, haalt ze je met haar enorme snelheid in en ben je alsnog de bal kwijt. En dat allemaal lachend ook nog. De enkele keer dat MOC een poging op doel waagt, staat daar de knap geknipte Madeleine die alles pakt.

Op slag van rust nog een prachtige aanval van onze kant. Joni steekt Indy weg die vanaf eigen helft vertrekt maar al snel een enorme voorsprong opbouwt. Jadyn loopt op gelijke hoogte door het centrum, weg bij haar tegenstander. Dit moet een goal worden… maar, de scheidsrechter ziet dat anders…. die fluit midden in de aanval voor het rustsignaal. Ongelofelijk. Dat vinden de dames ook. Prettig dat fanatisme, maar ook gevaarlijk. Want als Jadyn zich hardop afvraagt of we de tweede helft niet beter met een andere scheids kunnen beginnen krijgt ze geel en dus  10 minuten tijdstraf. En dan telt de rust helaas niet mee.

In de rust blije gezichten. En terecht, we spelen heerlijk.

Na rust dus starten met zijn tienen, maar we komen geen moment in de problemen. Bijzonder dat we juist weer met 11 onze slechtste fase hebben. Slordigheid en nonchalance zorgen ervoor dat MOC heel even hoop krijgt. Maar niet heel lang. Als Isa over rechts oprukt en Jadyn voor de goal ziet staan, geeft ze bal voor. Jadyn wordt geblokt en dan ontstaat er een scrimmage. Feitelijk kun je dan al terug naar eigen helft, want met Jadyn in een scrimmage weet je dat er een goal komt. Ook nu. Misschien wel de lelijkste goal van haar 24 goals dit seizoen.  Zoals het een echte spits betaamt maakt dat haar geen moer uit. Een brede grijns. Het scoren is weer terug. In de Keuken Kampioen Divisie loopt een Thijs Dallinga met 21 goals in 17 wedstrijden. Knap hoor. Maar wij hebben een spits die er 24 maakt in 12 wedstrijden. Hoe knap is dat.

Het is duidelijk dat de de wedstrijd tot nu toe veel energie heeft gekost. We nemen wat gas terug, maar geven ook niks meer weg. Wel maakt MOC nog een paar lelijke overtredingen, waarvan eentje op de enkels van Joni. Niemand die zo mooi haar val breekt als Joni. Met haar turn achtergrond maakt ze simpelweg een perfecte koprol, staat weer op (ze zou daar minimaal een 9.5 van de jury voor krijgen) en rent met bal weer verder, met een korte nijdige blik naar achter. Om vervolgens nog een prachtige pass te geven ook.

Omdat de scheids wil voorkomen weer zoń fout te maken als eind eerste helft, fluit hij 5 minuten eerder af. Kan ook zijn omdat de tenen van de toeschouwers bevroren zijn en dat die om een kortere tweede helft gevraagd hebben. Daar wil ik vanaf zijn.

Een iets langer verslag, maar het was het waard. Nu de KNVB even afwachten, om te horen wanneer we onze zegereeks verder voortzetten.